ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ ΑΘΗΝΑΣ

Αξιότιμη κυρία Υπουργέ,
Για μια ακόμα φορά η ισχυρή σεισμική δόνηση – μεταξύ Κυθήρων και Κρήτης – ανέδειξε το μεγάλο πρόβλημα των σχολικών κτιρίων στη χώρα μας.

Για μια ακόμα φορά η πολιτεία, το ΥπΕΠΘ, η ΟΣΚ Α.Ε., καθησυχάζουν μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς: «παίρνουμε μέτρα, όλα είναι υπό έλεγχο».

Τα δεδομένα όμως άλλα μας δείχνουν:

Πάνω από τα μισά σχολεία στα Χανιά υπέστησαν μικρότερες ή μεγαλύτερες ζημιές, 12 απ’ αυτά χαρακτηρίστηκαν μη χρησιμοποιήσιμα.

Σοβαρές ζημιές υπέστησαν και 2 σχολεία στην Αττική!!

Σε όλες τις περιπτώσεις, και με αυτό το σεισμό αλλά και με τους προηγούμενους, οι ζημιές στα σχολεία είναι σε πολύ μεγαλύτερη έκταση απ’ ότι σε δημόσια και ιδιωτικά κτίρια.
Με το σεισμό του 1999 της Πάρνηθας, 429 σχολικές μονάδες από τις 2465 (ποσοστό 17,4% ! ) κρίθηκαν ακατάλληλες για χρήση.

Με το σεισμό της Θεσσαλονίκης του 1978, 35 σχολικές μονάδες κρίθηκαν με μη επισκευάσιμες βλάβες.

Είναι τυχαίο ότι στις μεγάλες πόλεις Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πειραιά, Χανιά κλπ είχαμε και έχουμε ακόμα σχολεία σε διπλοβάρδιες (25% στην Αθήνα, 35% στη Θεσσαλονίκη και Πειραιά ), και σχολεία σε παλιά και μισθωμένα κτίρια, χωρίς την απαιτούμενη συντήρηση και επισκευές;

Πάνω από τα μισά σχολικά κτίρια (ποσοστό 55% ) χαρακτηρίζονται «γερασμένα». Το 30,2% είναι χτισμένα πριν το 1959, άρα χωρίς αντισεισμικό κανονισμό. Το 10,7% των σχολείων έχουν ηλικία από 31-40 ετών, το 15,1% έχουν ηλικία από 21-30 ετών και μόνο το 20,9% είναι χτισμένα την τελευταία δεκαετία.

Η αποκατάσταση των ζημιών, που γίνεται μετά από κάθε σεισμό στα σχολικά κτίρια, τα επαναφέρει στην προ του σεισμού κατάσταση. Καμιά επιπλέον δυνατή ενίσχυση του κτιρίου δεν γίνεται, με κίνδυνο έτσι σε επόμενο ισχυρό σεισμό και με δεδομένη την καταπόνηση, να έχουμε πιθανά τις ίδιες ή και μεγαλύτερες ζημιές.

Από το 2001 εξαγγέλθηκε προσεισμικός έλεγχος των σχολικών κτιρίων, κυρίως στα χτισμένα πριν το 1959. Το πρόγραμμα, κοντά πέντε χρόνια τώρα, είναι ακόμα σε εξέλιξη και προβλέπεται να ολοκληρωθεί τον ερχόμενο Μάρτη.

Στα σχολεία που μέχρι τώρα εντοπίστηκαν προβλήματα, δεν έχουν ξεκινήσει προγράμματα επέμβασης αποκατάστασης των ζημιών.

Πέρα από την διελκυστίνδα για το ποιος φορέας (Δήμος, Νομαρχία, ΟΣΚ Α.Ε. ) θα αναλάβει την αποκατάσταση των βλαβών, τα απαιτούμενα κονδύλια δεν εξασφαλίστηκαν.

Στα παραπάνω πρέπει να προσθέσουμε ότι δεν υπάρχει συστηματική εκπαίδευση στα μέτρα αντισεισμικής προστασίας, ώστε μαθητές και εκπαιδευτικοί να μάθουν να αντιμετωπίζουν τους κινδύνους του σεισμού και τους τρόπους προφύλαξής τους.

Αν πάρουμε υπόψη τις ανάγκες για επισκευές και συντηρήσεις των σχολικών κτιρίων (όχι ουσιαστικές παρεμβάσεις ευρύτερης κλίμακας ) στο Δήμο Αθηναίων για παράδειγμα ο προϋπολογισμός ανέρχεται στο ποσό των 20 εκατομμυρίων ΕΥΡΩ.

Πόσα δόθηκαν από την κεντρική εξουσία;

Την τριετία 2002 – 2004 μόνο 3,54 εκατ. ΕΥΡΩ. Για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες του Δήμου Αθηναίων πρέπει να προσθέσουμε το σύνολο των πιστώσεων ΟΛΩΝ των Δήμων της Νομαρχίας Αθηνών (48 Δήμοι) από το 10^ο μήνα του 2001 μέχρι και το 12^ο μήνα του 2003!!!

Μετά από διαμαρτυρίες της εκπαιδευτικής κοινότητας τα τελευταία χρόνια άρχισε έρευνα για τα σχολικά κτίρια με αμίαντο στη χώρα μας. Με τα πρώτα στοιχεία που ανακοινώθηκαν είχε βεβαιωθεί πως 271 σχολεία είχαν δομικά υλικά από αμίαντο. Πριν από λίγες μέρες ο Υφυπουργός Παιδείας κ. Καλός παραδέχτηκε στη βουλή ότι υπάρχουν άλλα 470 σχολεία με αμίαντο. Από αυτά μόνο από 58 έχει απομακρυνθεί τελείως ο αμίαντος, ενώ σε άλλα 167 σχολεία έχουν τελειώσει οι απαραίτητες μελέτες απομάκρυνσης.

Να τονίσουμε ότι ο αμίαντος είναι ένα ιδιαίτερα επικίνδυνο καρκινογόνο υλικό, ακόμα και σε πολύ μικρές ποσότητες. Για πόσα χρόνια ακόμα θα είναι εκτεθειμένα τα παιδιά μας;

Όλα τα παραπάνω αναγκάζουν πολλές φορές κάθε χρόνο τους μαθητές, τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς να βγαίνουν στο δρόμο και να φωνάζουν: «επισκευάστε το σχολείο», «αγοράστε οικόπεδα», κτίστε καινούργια σχολεία». Έχουν άδικο;

Πως αυτό μπορεί να γίνει όταν οι δαπάνες για την παιδεία για μια χρονιά ακόμα μειώνονται στο 3,48% του ΑΕΠ, στην τελευταία θέση των δαπανών για την παιδεία στις 25 χώρες της Ε.Ε.;

Ζητάμε άμεση συνάντηση με την υπουργό Παιδείας και απαιτούμε:

1. Να δοθούν όλες οι εκθέσεις προσεισμικού ελέγχου στα σχολεία άμεσα.
2. Να εξασφαλιστεί έκτακτη γενναία χρηματοδότηση και να αρχίσει πρόγραμμα αποκατάστασης και βελτίωσης σε όλα τα σχολεία με προβλήματα.
3. Να διπλασιαστούν οι πιστώσεις για επισκευή – συντήρηση και εκσυγχρονισμό των σχολικών κτιρίων.
4. Να ανακοινωθεί ο κατάλογος όλων των σχολείων με στοιχεία αμίαντου, να ολοκληρωθούν οι μελέτες και να δρομολογηθεί άμεσα η απομάκρυνση.
5. Να επισημανθούν και να καταγραφούν όλα τα στοιχεία και οι παράμετροι επικινδυνότητας σε κάθε σχολείο, στο κτίριο, στην αυλή, στην επίπλωση και τον εξοπλισμό και να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα για τη βελτίωση της ασφάλειας και της υγιεινής.
6. Διαφωνούμε ριζικά με τη σχεδιαζόμενη σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για την κατασκευή σχολείων. Τα σχολικά κτίρια είναι δημόσια περιουσία.
7. Να παραμείνει η χρηματοδότηση αγοράς οικοπέδων, ανέγερσης και επισκευής των σχολείων στην αρμοδιότητα της πολιτείας. Θέλουμε δημόσια σχολεία στην υπηρεσία του κοινωνικού αγαθού της παιδείας και της εκπαίδευσης και όχι υποταγμένα στη λογική του κέρδους της αγοράς.
8. Να υπογραφούν άμεσα όλες οι εισηγήσεις για αναστολή έκδοσης οικονομικών εργασιών και ο χαρακτηρισμός των οικοπέδων ως «χώροι σχολείων».
9. Να αγοραστούν όλα τα αναγκαία προτεινόμενα οικόπεδα και να αρχίσουν οι ανεγέρσεις σχολείων με όλη την αναγκαία υποδομή και εξοπλισμό που απαιτούν οι σύγχρονες εκπαιδευτικές ανάγκες.
10. Να εκδοθούν πιστοποιητικά καταλληλότητας και να θεσπιστεί μητρώο επισκευών και συντήρησης για όλα τα σχολεία.

Επί τέλους θα στεγάζονται οι μαθητές σε σχολεία παγίδες του 1850 και του 1940 περιμένοντας να είναι και μαθητές τα θύματα του επόμενου σεισμού αν γίνει την ώρα λειτουργίας του σχολείου;

Εκτύπωση Άρθρου (ASGME_sesmoi)

     Συναδέλφισσες και συνάδελφοι με το παρακάτω κείμενο, επιχειρούμε να αποκωδικοποιήσουμε μερικές έννοιες ή αποφάσεις ώστε να γίνουν κατανοητές και να βρεθεί μιά πλατφόρμα επικοινωνίας
   α) Κατάργηση του άρθρου 16 του Συντάγματος.
  Μπροστά στην αναθεώρηση του Συντάγματος, οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας, άνοιξαν συζήτηση (προαποφασισμένος διάλογος) για την κατάργηση του άρθρου 16, που ορίζει ότι η Ανώτατη Εκπ/ση πρέπει να είναι δημόσια και δωρεάν.
  Η κατάργηση του, σημαίνει πάνω απ’ όλα την πλήρη  ιδιωτικοποίηση των Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι., παρά την προσπάθειά τους να πείσουν ότι με την ίδρυση ΄΄μη κρατικών΄΄ δηλαδή ιδιωτικών Πανεπιστημίων, θα αυξηθούν οι ευκαιρίες για ανώτατες σπουδές και δεν θα ΄΄φεύγει συνάλλαγμα από τη χώρα μας΄΄.
  Βασικός στόχος της κατάργησης του παραπάνω άρθρου και της ίδρυσης των ιδιωτικών Πανεπιστημίων είναι τα δημόσια Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι., που θα πρέπει να εξομοιωθούν με τα ιδιωτικά: να μετατραπούν σε χώρους που θα αλωνίζουν οι επιχειρήσεις, να λειτουργούν ανταγωνιστικά και χρηματοδοτούμενα με δίδακτρα και άλλα εισπρακτικά μέτρα και να επιλέγουν τους φοιτητές με βάση το πορτοφόλι τους, όπως γίνεται στις Η.Π.Α. και σε κάποιες χώρες της Ε.Ε.
  Αυτό σημαίνει δραστική μείωση της κρατικής χρηματοδότησης των Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι. και παράλληλα ισομερής κατανομή στα ιδιωτικά ΄΄μη κερδοσκοπικού (!) χαρακτήρα΄΄ Πανεπιστημιακά ιδρύματα.
  Επιβολή διδάκτρων και στις προπτυχιακές σπουδές, τις μόνες που έχουν γλιτώσει, καθώς προβλέπονται δίδακτρα ήδη για τα μεταπτυχιακά, τα Ι.Δ.Β.Ε. το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο και το Διεθνές Πανεπιστήμιο. Κατάργηση των συγγραμμάτων, απόλυτος έλεγχος της διδασκαλίας και της έρευνας από ιδιώτες χρηματοδότες.
  Τέλος δε, χειρότεροι όροι στις συνθήκες απασχόλησης για τους απόφοιτους των δημοσίων Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι., αφού οι χιλιάδες απόφοιτοι των ιδιωτικών Πανεπιστημίων και Κολλεγίων θα διεκδικούν με χαμηλότερες απαιτήσεις μισθού και άλλων  δικαιωμάτων τις λιγοστές θέσεις εργασίας.
  Μόνο τυχαίο δεν είναι ότι την ίδια ακριβώς περίοδο η Κυβέρνηση ετοιμάζει νέο Νόμο Πλαίσιο για τα Α.Ε.Ι., ούτως ώστε να διευκολύνει και να θωρακίσει την ιδιωτικοοικονομική-επιχειρηματική λειτουργία τους.

Στη διάρκεια της σχολικής χρονιάς προβλέπεται από το αναλυτικό πρόγραμμα η διοργάνωση επισκέψεων και εκπαιδευτικών εκδρομών με στόχο την σύνδεση του γνωστικού αντικειμένου με την πρακτική εφαρμογή του ή την γνωριμία με τα επιτεύγματα της τέχνης και της επιστήμης.

Τέτοιοι χώροι είναι τα αρχαιολογικά μουσεία, η πινακοθήκη, τα εργαστήρια ή τα μουσεία ανώτατων ιδρυμάτων. Επίσης μνημεία της φύσης καθώς και χώροι βιομηχανικής παραγωγής.

Παρά το γεγονός ότι πρόκειται για επίσκεψη που προγραμματίζεται, γίνεται μέσα στο ωράριο του σχολείου και συνδέεται με την εφαρμογή ή την γνωριμία με πλευρές της γνώσης, είναι δραστηριότητα που τον τελευταίο καιρό παρουσιάζει έντονα τα σημάδια της εμπορευματοποίησης.

Ο αριθμός των χιλιάδων μαθητών του δημοτικού, γυμνάσιου ή λυκείου αποτελούν ένα αξιόλογο αριθμό πελατολογίου για τους επισκέψιμους χώρους.

Ο κάθε ένας από αυτούς τους φορείς κοστολογεί την επίσκεψη, και καθορίζει αυθαίρετα την είσοδο ανά μαθητή σε μερικά ευρώ.

Έτσι ο γονιός είναι αναγκασμένος να πληρώσει εκτός από την μετακίνηση από και προς το σχολείο και την είσοδο στον αντίστοιχο χώρο. Κάτι που θα έπρεπε να καλύπτεται εξ ολοκλήρου από τον προϋπολογισμό της σχολικής επιτροπής, ενταγμένο στα πάγια έξοδα λειτουργίας της σχολικής μονάδας.

Αποτελεί δε πρόκληση το γεγονός ότι ακόμη και η επίσκεψη σε μουσείο Ανώτατου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος κοστολογήθηκε σε ευρώ.

Για μας τους γονείς το γεγονός δεν αποτελεί εξαίρεση και δεν είναι μεμονωμένο.

Είναι ενταγμένο σε μια συνολικότερη προσπάθεια που εφαρμόζεται με μεθοδικό τρόπο τα τελευταία χρόνια. Με τη διαρκώς φθίνουσα υποχρηματοδότηση διάφορες δραστηριότητες αλλά και πλευρές της σχολικής ζωής μετακιλίονταιι στους γονείς.

Δεν ξεχνάμε τα έξοδα που απαιτούνται για την έναρξη της σχολικής χρονιάς, τα βοηθήματα, φροντιστήρια, αγορά ξένων βιβλίων, αλλά και τροφείων σε παιδικούς σταθμούς – νηπιαγωγεία.

Επίσης τι απαιτείται από τους γονείς για την διοργάνωση σχολικών γιορτών και παρελάσεων.

Ακόμη η εγκατάλειψη στα σχολικά κτήρια αναγκάζει γονείς να βάλουν το χέρι στην τσέπη για την επισκευή και τον εξοπλισμό σχολείων.

Κάθε άλλο παρά δωρεάν μπορεί να χαρακτηριστεί αυτός ο τρόπος ανάπτυξης της σχολικής ζωής. Με δεδομένο μάλιστα το ήδη πενιχρό και συρρικνωμένο ποσοστό του προϋπολογισμού για την παιδεία καταλαβαίνουμε το τι πρόκειται να ακολουθήσει.

Απαιτούμε να σταματήσει επιτέλους το κάθε λογής χαράτσωμα των γονιών για την συμμετοχή του παιδιού στην σχολική ζωή.

Καλούμε την Υπουργό Παιδείας να πάρει θέση για να σταματήσουν τα διάφορα χαράτσια που επιβάλονται στους γονείς σε όλη την διάρκεια της χρονιάς επιβαρύνοντας σε σημαντικό βαθμό τον οικογενειακό προυπολογισμό.

Να υπάρξει γενναία αύξηση στο 15% του προυπολογισμού των δαπανών για την παιδεία.